روز پیراهن نارنجی: حقیقت و آشتی یک مسئولیت مشترک است
- Farsi dar BC - فارسی در بیسی
- Sep 30
- 2 min read
ما امروز پیراهن نارنجی میپوشیم تا یاد همه کودکانی را گرامی بداریم که از مدارس شبانهروزی به خانه بازنگشتند.
روز ۳۰ سپتامبر، برای ما که کوشش میکنیم تا زبان خود را پاس بداریم و ترویج کنیم، معنای ویژهای دارد. سالها پیش، استعمارگران در این سرزمین در پی نابودی بسیاری چیزها بودند، از جمله زبانهای مردمان بومی. یکی از اهداف اصلی مدارس شبانهروزی این بود که کودکان بومی زبان مادری و پیوندشان با ریشههای خود را از دست بدهند. آنها بسیاری از اوقات تنها به خاطر صحبت به زبان خود در این مدارس مورد خشونت قرار گرفتند.
ما به عنوان مهمانان ناخوانده در سرزمینهای بومی، این مزیت را داریم که تلاش کنیم تا فرزندانمان ــ و دیگران ــ پیوندشان با زبان فارسی، که هویت ما را شکل میدهد، حفظ کنند. با این حال، تلاشهای ما در برابر استقامت رهبران بومی رنگ میبازد؛ کسانی که با وجود نسلکشی فرهنگی مدارس شبانهروزی، زبانها و فرهنگهای خود را زنده نگه داشتند.
ما در این روز به آنان ادای احترام میکنیم و به این مساله آگاه هستیم که وظیفه داریم تا در مسیر حقیقت و آشتی، با مردمان بومی همپیمان باشیم. ما نمیتوانیم با این بهانه که این جنایتها پیش از آمدن ما انجام شدهاند از مسئولیت اجتماعی خود شانه خالی کنیم. در این روز ما متعهد میشویم که بیاموزیم و در کنار مردمان بومی، که با سخاوت میزبان ما هستند، در راه پاسداری از زبانها و فرهنگهایشان بایستیم.
امروز از همگان دعوت میکنیم تا همراه با هم بیشتر بیاموزیم. منابع بسیاری در مورد حقیقت و آشتی، و زندگی و فرهنگ مردم بومی وجود دارد. این سه مورد شاید شروع خوبی باشند:
Comments